Szybka powtórka lektury przed maturą. "Lalka"- streszczenie. Szybka powtórka lektury przed maturą. "Lalka". Streszczenie powieści społeczno-obyczajowej Bolesława Prusa, publikowanej w odcinkach w latach 1887-1889 w "Kurierze Codziennym", a wydanej w 1890 w Warszawie to niezbędna rzecz przed maturą. Powieść dzieli się na trzy tomy. 3) opisuje, na podstawie map tematycznych, najważniejsze cechy gospodarki regionów geograficznych Polski oraz ich związek z warunkami przyrodniczymi; 4) przedstawia główne cechy położenia oraz środowiska przyrodniczego Morza Bałtyckiego; wykazuje znaczenie gospodarcze Morza Bałtyckiego oraz przyczyny degradacji jego wód. Notatki w formie rozprawki przygotowujące do matury z przed 20- lat, nadal treści aktualne! Dzięki tej notatce utrwalicie najważniejsze informacje oraz Do egzaminu z języka polskiego trzeba znać parę lektur! Przedstawiany najlepsze streszczenia lektur i listę, które warto powtórzyć. Matura 2022 z języka polskiego rozpocznie się w całej Matura 2022 rozpoczyna się tuż po majówce i potrwa do 23 maja. Na pierwszy ogień idą egzaminy z przedmiotów, które są na maturze obowiązkowe. Jest ich trzy: język polski, matematyka i język obcy nowożytny. Każdy absolwent liceum lub technikum musi uzyskać minimum 30 proc. punktów z tych egzaminów, aby zdać maturę 2022. Jeśli dokładniej chcesz wiedzieć, czego się spodziewać, to zajrzyj do arkuszy maturalnych z poprzednich lat. Są dostępne razem z odpowiedziami na stronie internetowej Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Przeczytaj również: Matura 2022. Terminy, harmonogram, ważne informacje. Obowiązkowe lektury na maturze z języka polskiego w 2022 r. Matura z polskiego – co pomoże Ci się do niej przygotować? Choć wielu twierdzi, że tzw. nowej matury nie sposób nie zdać, chcielibyśmy zakwestionować tę obiegową opinię. Na maturę z języka polskiego w 2023 roku obowiązuje nie tylko znajomość lektur obowiązkowych, opatrzonych gwiazdką, lecz także mnóstwo zagadnień 7bHY. Żeby zdać egzamin maturalny z języka polskiego, potrzebna jest rozbudowana wiedza i konkretne umiejętności. Żadne repetytorium nie nadrobi zaległości w przeczytanych lekturach, ale z pewnością pozwoli usystematyzować zdobytą w szkole średniej wiedzę. Repetytorium maturalne – język polski poziom podstawowy Do egzaminu na poziomie podstawowym musi podejść każdy maturzysta, zatem wszystkim polecamy wybrane podręczniki do matury. Język polski pod względem materiału jest niezwykle obszerny. Poza gramatyką i lekturami szkolnymi obejmuje również szereg tematów kulturalnych oraz społecznych. Warto zadbać, żeby repetytorium maturalne z języka polskiego obejmowało możliwie jak największy zakres. Gotowy zestaw oferuje repetytorium polskiego wydawnictwa Nowa Era. W serii „Teraz Matura” znajdziemy podstawowe narzędzie do nauki, czyli podręcznik „Teraz matura. Język polski. Vademecum z zadaniami”, który obejmuje nie tylko zagadnienia teoretyczne, ale również praktyczne zadania, jakie często można spotkać w arkuszach maturalnych. Ponadto Nowa Era proponuje również publikację dedykowaną rozprawkom, które bardzo często pojawiają się na maturach. „Teraz matura. Język polski. Pisanie rozprawki. Tuż przed egzaminem” to nie tylko poradnik jak dobrze napisać rozprawkę, ale także przykładowe zadania egzaminacyjne oraz najważniejsze zagadnienia z dziedziny literatury wymagane na egzaminie wraz z opracowaniami lektur. W tej pozycji wiedza skondensowana jest w znaczący sposób, dlatego „Tuż przed egzaminem” polecamy do szybkiego odświeżenia najważniejszych informacji, a nie kompleksowego przygotowania do egzaminu. Podobną, mocno ograniczoną dawkę wiedzy znajdziemy w książce „W pigułce. Nauka o języku. Repetytorium”. Publikacja Joanny Dobkowskiej to zwięzłe podsumowanie wiadomości przyswajanych na lekcjach języka polskiego w liceum czy technikum, ale także w klasach IV–VIII. Książka może być dobrym sposobem na usystematyzowanie zdobytych wiadomości oraz szybką weryfikację wiedzy. Bardzo podobną formę mają „Tablice maturzysty”. To repetytorium do matury z języka polskiego przypomni kluczowe zagadnienia oraz lektury podzielone na epoki literackie. Dodatkowo znajdziemy tu poręczne fiszki, które świetnie sprawdzają się podczas ostatnich powtórek. Ponownie podkreślamy, że nie są to pozycje, które zastąpią przegląd podręczników i zeszytów ze szkoły średniej, ale mogą służyć za wykaz informacji, które warto znać, przystępując do egzaminu maturalnego. Duży odsetek maturzystów ma spore problemy z rozwiązywaniem zadań opartych na czytaniu ze zrozumieniem. Umiejętność ta nabywana jest przez lata edukacji, jednak niedługo przed maturą warto jeszcze raz pochylić się nad tym zagadnieniem. Przydatny będzie w tym celu podręcznik „Streszczenia logiczne czytanie ze zrozumieniem. Przykładowe arkusze maturalne. Poziom podstawowy”, gdzie autorzy zajmują się kwestią wyciągania odpowiednich wniosków i wyławiania z większego fragmentu tekstu najważniejszych informacji. Książka obejmuje zarówno teorię, jak i zadania praktyczne. Zainteresował cię temat? Sprawdź nasze inne poradniki o repetytoriach maturalnych: Repetytorium maturalne – matematyka – co wybrać? Repetytorium maturalne – angielski – co wybrać? Repetytorium maturalne - język polski poziom rozszerzony Dodatkowe lektury, bardziej rozbudowane tematy i wreszcie większe wymagania – matura z języka polskiego na poziomie rozszerzonym wymaga solidnej podstawy w postaci wiedzy i zapamiętania długiego spisu lektur. Dlatego wręcz niezbędne jest wsparcie w nauce w postaci repetytorium maturalnego języka polskiego. Nowa Era ponownie przychodzi z rozwiązaniem na wysokim poziomie. Podręcznik „Ponad słowami 1. Język polski. Maturalne karty pracy z dziennikiem lektur. Część 1. Zakres podstawowy i rozszerzony” to esencja zagadnień, jakie omawiane są w tej serii podręczników w szkole średniej. Duży nacisk kładziony jest na umiejętność odnoszenia się nie tylko do dzieł ze spisu lektur, ale również popkultury czy publikacji popularnonaukowych. Z tym podręcznikiem do matury z języka polskiego można solidnie przygotować się z takich aspektów języka polskiego jak: interpretacja teksu, krytyczne rozumienie tekstu, kompetencje językowe, tworzenie wypowiedzi. Nowa Era proponuje również vademecum dla uczniów, którzy wybrali poziom rozszerzony, w ramach serii „Teraz Matura”. „Teraz matura. Język polski. Vademecum z zadaniami. Poziom rozszerzony” to solidna pozycja, która pozwala uzupełnić i powtórzyć wiadomości w zakresie wymaganym na maturze na obu poziomach. To repetytorium języka polskiego wyróżnia możliwość własnoręcznego rozwiązywania zadań, jakie często pojawiają się w arkuszach maturalnych. Zmiany w spisie lektur sprawiają, że zakres materiału obowiązującego na maturze z języka polskiego jest płynny i często ulega modyfikacjom. Dlatego warto być na bieżąco, także w przypadku repetytorium maturalnego. Polski rozszerzony również pod tym względem jest wymagający, dlatego wśród podręczników polecamy również „Matura 2020. Repetytorium. Język polski. Zakres rozszerzony. Zdasz to”. Publikacja od WSiP zawiera arkusze maturalne z odpowiedziami, w tym 1000 zadań i 125 tematów. Książka ma aż 456 stron i stanowi solidny materiał do nauki. Z pewnością może służyć za ważny element przygotowań do egzaminu. Oczywiście żadne repetytorium nie zastąpi przeczytanych lektur czy solidnie wyuczonych zasad ortografii. Niemniej podręczniki do matury z języka polskiego mogą skutecznie odświeżyć wiadomości, a także przypomnieć zapomniane szczegóły. Kto wie, może któryś z nich pojawi się na tegorocznym egzaminie? Więcej podobnych artykułów znajdziesz na pasji Czytam. Zdjęcie okładkowe: Shutterstock Podstawowe informacje o epoce Przyczyną zmian w Europie i w Polsce pod koniec XIX wieku był gwałtowny wzrost demograficzny. W Europie liczba ludności, której przez poprzednie stulecia przybywało powoli, tylko w ciągu XIX wieku wzrosła ze 190 do 520 milionów. Ulepszenie maszyn drukarskich, a w związku z tym rozwój czasopiśmiennictwa, zastosowanie telefonu i telegrafu, skonstruowanie radia, sprawiły niespotykany dotąd przepływ informacji. W tym przyspieszonym procesie rozwoju cywilizacyjnego człowiek poczuł się zagubiony i bezradny, zaczęła go przerażać perspektywa utraty indywidualności i autonomii. Hasła powolnej przebudowy kraju głoszone w dobie pozytywizmu przestały być aktualne, trzeba było społeczeństwu czegoś nowego, co pozwoliłoby iść z duchem czasu, a jednocześnie nie czuć się zagubionym w pędzącym do przodu świecie. Ramy czasowe W latach 90. XIX stulecia zaczęto budować nowe teorie dotyczące świata, człowieka i filozofii życiowej. Tak zrodził się ruch w literaturze, filozofii i sztuce, który umownie zamyka się w latach 1890-1918, a który nazywa się Młodą Polską. Nazwa epoki Termin najpierw pojawił się na zachodzie Europy i odpowiednio określał: Młode Niemcy, Młodą Belgię, Młodą Francję czy Młodą Skandynawię. W Polsce nazwa wzięła się od artykułów Artura Górskiego, który w krakowskim czasopiśmie „Życie” opublikował w roku 1898 cykl artykułów, opatrując je wspólną nazwą „Młoda Polska”. I w Europie, i w Polsce istniały również inne, tożsame dla tej epoki nazwy , a mianowicie: neoromantyzm, ze względu na to, że pisarze i artyści nawiązywali do twórczości wielkich romantyków oraz modernizm (moderne franc. nowoczesny, świeży), który określał w literaturze, malarstwie, muzyce, filozofii, w kulturze w ogóle, zespół nowoczesnych kierunków charakterystycznych dla tego okresu. Pojęcia związane z epoką Najbardziej powszechną nazwą określającą lata 1890-1918 była Młoda Polska, z równoprawnymi terminami: modernizm i neoromantyzm, ale z epoką tą wiążą się i inne pojęcia, które w różnych dziedzinach kultury ją zdominowały, a których nazwa kojarzona jest wyłącznie z tym okresem, bo to on dał początek tym kierunkom (późniejsze epoki niektóre te kierunki przejęły właśnie z Młodej Polski): fin de siecle, co z francuska oznacza koniec wieku; dekadentyzm: termin oznaczający „schyłek wieku”, ale określający też postawę człowieka końca wieku XIX; dekadentyzm kojarzony był z postawą bierności, niemocy, apatii, przeświadczeniem o nieuchronności śmierci, a w związku z tym oznaczał rezygnację z jakiejkolwiek aktywności; impresjonizm: kierunek, który narodził się we Francji (impression franc. przelotne wrażenie), a którego zwolennicy odtwarzali świat, ukazując jego nieustającą zmienność (nazwa od obrazu Moneta Wschód słońca. Impresja); symbolizm: prekursorem tego kierunku powstałego we Francji był Charles Baudelaire, autor Kwiatów zła, a głównym przedstawicielem Artur Rimbaud; symbol posiada dwa znaczenia: realne-rzeczywiste i ukryte (skojarzeniowe); ekspresjonizm: (franc. expression – gwałtowne wyrażanie emocji, „krzyk duszy”), kierunek zapoczątkowany w Niemczech; secesja: nurt w sztuce powstały w Niemczech, u którego podstaw legło przekonanie, że wszystko może być dziełem sztuki; wyznacznikiem tego kierunku była falista, asymetryczna linia; „sztuka dla sztuki”: przekonanie pisarzy, że żadna sztuka, w tym literatura, nie może pełnić żadnych funkcji służebnych, powinna być sztuką samą w sobie, wartością samą w sobie, powinna być oryginalna i wymyślna, pełna symboli, które odczyta bez trudu inteligentny człowiek; sztuka na usługach społeczeństwa i łatwo czytelna, taka, która uczy, bawi i wychowuje stanowi „biblię pauperum” (biblię dla ubogich). Najważniejsze wydarzenia historyczne epoki: Świat 1890 – dymisja Bismarcka znanego, w zaborze pruskim, z niechęci do Polaków;1893 – zawarcie przymierza prusko-rosyjskiego;1894 – w Rosji na tron wstępuje Mikołaj II;1898 – wojna o Filipiny pomiędzy USA a Hiszpanią; skonstruowanie radia przez Marconiego; odkrycie radu przez Piotra Curie i Marię Skłodowską- Curie; 1901 – śmierć angielskiej królowej, Wiktorii; krwawe walki ukraińsko-polskie na uniwersytecie we Lwowie;1903 – Nagroda Nobla dla Marii Skłodowskiej-Curie i Piotra Curie za prace w dziedzinie promieniotwórczości;1904 – wybuch wojny rosyjsko-japońskiej;1905 – rewolucja w Rosji;1908 – zajęcie Bośni i Hercegowiny przez Austro-Węgry;1912 – I tzw. wojna bałkańska;1914 – zamach na arcyksięcia Ferdynanda w Sarajewie i wybuch I wojny światowej;1915 – Turcja i Włochy przystępują do wojny;1916 – bitwa pod Verdun;1917 – wybuch rewolucji w Rosji; powstanie ZSRR; utworzenie armii polskiej we Francji;1918 – koniec I wojny światowej; podpisanie traktatu pokojowego; Polska 1890 – z okazji 1 maja pierwsza manifestacja w Warszawie; złożenie zwłok A. Mickiewicza na Wawelu;1891 – powstanie Towarzystwa Szkoły Ludowej w Galicji;1892 – powst. Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); strajki robotnicze w Łodzi;1893 – powst. Socjaldemokracji Królestwa Polskiego;1895 – powst. Stronnictwa Ludowego w Galicji;1896 – utworzenie Stronnictwa Chrześcijańsko-Ludowego w Galicji;1897 – strajki w Warszawie i Zagłębiu Dąbrowskim; wizyta cara Mikołaja II w Warszawie;1898 – odsłonięcie pomników A. Mickiewicza w Krakowie i Warszawie w stulecie urodzin wieszcza; otwarcie Politechniki Warszawskiej z językiem rosyjskim jako wykładowym;1901 – strajk szkolny we Wrześni (odzew na nakaz nauczania religii w j. niem.);1902 – strajki chłopskie w Galicji;1905 – zamknięcie politechniki i uniwersytetu Warszawie; powstanie Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego (endecji) w Galicji;1907 – upadek rewolucji w zaborze rosyjskim; proces III Proletariatu;1908 – założenie w Galicji tajnego Związku Walki Czynnej;1914 – wymarsz I Kompanii Kadrowej z Krakowa;1915 – powstanie polskiej Organizacji Wojskowej na terenie byłego zaboru rosyjskiego;1916 – proklamowanie 5 XI samodzielnego Królestwa Polskiego pod patronatem Niemiec i Austro-Węgier; powołanie w warszawie Tymczasowej Rady Stanu;1917 – uwięzienie w Magdeburgu Józefa Piłsudskiego;1918 – utworzenie Tymczasowego Rządu w Lublinie; 11 XI – powstanie niepodległego państwa polskiego (naczelnikiem został Józef Piłsudski). Filozofia epoki Artur Schopenhauer Ludzie końca wieku XIX poszukiwali takiej filozofii, która odpowiadałaby ich postawie wobec życia, ich zagubieniu, która by potwierdzała słuszność przyjęcia przez nich dekadenckiej postawy. Dlatego pewnie poglądy niemieckiego filozofa, Schopenhauera, przeżywały swoisty renesans. Myśliciel ten swoje największe dzieła, w tym Świat jako wola i wyobrażenie, ogłosił w dobie romantyzmu, jednak jego hasła niesłychanie odpowiadały sfrustrowanemu pokoleniu końca XIX wieku. Według Schopenhauera życie człowieka to ciągła gonitwa za czymś nieokreślonym, bliżej niesprecyzowanym, czymś, co człowiek zwykł nazywać szczęściem, a czego zresztą i tak nie ma szans osiągnąć. Egzystencja ludzka przesiąknięta jest cierpieniem z powodu niezaspokojenia ambicji i pragnień, niemożności zrealizowania planów. Życie ludzkie po prostu jest za krótkie, by człowiek mógł cokolwiek osiągnąć w pełni. Goni za mrzonkami, ułudą, a mając świadomość przegranej w nierównej walce z życiem, cierpi coraz mocniej, tym bardziej, że wie, iż ta jego gonitwa za pokusami świata i tak zakończy się śmiercią. Człowiek jest tragiczny w tym swoim poszukiwaniu szczęścia, które tak naprawdę sam uważa za bezsensowne i pozbawione logiki. Schopenhauer uważał, że wszelkie religie, filozofie są tylko produktem zastępczym, ucieczką człowieka od rzeczywistości. Wzorem starożytnych stoików proponował ludziom umiarkowaną rezygnację z wszelkich żądz i wyzbycie się pragnień. Ale już bardzo nowatorska była propozycja ucieczki w stan nirwany – pół-istnienia, pół-snu, pragnienie pogrążenia się w niebycie. Pogląd ten był inspirowany filozofią i religią Wschodu (buddyzmem). Innym sposobem na uniknięcie rozczarowania życiem miała być kontemplacja piękna (natury i dzieł sztuki). Fryderyk Nietzsche Nietzsche jest autorem dwóch głośnych traktatów filozoficznych: Tako rzecze Zaratustra i Poza dobrem i złem. Ten niemiecki filozof drwił sobie z takich haseł, jak: równość, wolność, sprawiedliwość czy litość i filantropia. Jego zdaniem tylko wolność absolutna, w tym odrzucenie ograniczeń moralnych, mogło zapewnić człowiekowi szczęście. Nie uznawał słabości i dekadenckiej postawy. Dla niego liczyła się siła, moc, bezwzględność, indywidualizm, głosił kult człowieka silnego, walczącego z przeciwnościami losu. Stworzył teorię nadczłowieka i wyodrębnił „rasę panów”, dopuszczając formę zależności między ludźmi, słabi muszą zależeć od silnych, a silni, nieograniczeni żadnymi normami etycznymi, mają prawo działać „poza dobrem i złem”. Nietzsche dokonał przewartościowania systemów etycznych i losy słabych ludzi oraz świata pozostawił w rękach „nadludzi”, którzy niczym nieograniczeni – ani etyką, ani prawem, mogli czynić wszystko, by udowodnić, że człowiek jest z natury silny i może osiągnąć to, o czym zamarzy, może panować nad innymi z racji swej siły. Z filozofii Nietzschego skwapliwie skorzystali w czasie późniejszym faszyści. Znane jest też zdanie Nietzschego „Bóg umarł”. Henri Bergson Bergson w dziele Ewolucja twórcza ogłosił, że świat jest materialny i można go poznać tylko na zasadzie intuicji. Odrzucił tym samym empiryzm (doświadczenie) i racjonalizm (poznawanie świata za pomocą rozumu). Twierdził, że świat i przyroda są w nieustannym ruchu i dzięki temu rozwijają się, a rozwój ten jest możliwy dzięki elan vital (siłom wewnętrznym, pędowi życiowemu). Życie ludzkie, zdaniem filozofa, to ciąg przeżyć i uczynków i jeżeli człowiek jest zdolny pokierować swoim życiem i myślami, nadać własny kierunek działaniom, to może uważać się za jednostkę wolną. Ten, który nie ma własnego zdania, ale bazuje na opinii ogółu i poddaje się konwencjom, jest niewolnikiem środowiska i reguł panujących w nim. Bergsonizm był filozofią życia pełnego, przy zachowaniu własnej tożsamości i wolności oraz poznawania intuicyjnego (ten pogląd znany nam jest już z doby romantyzmu), a także życiowej aktywności, która pozwala osiągnąć niemożliwe. Również jego poglądy (tak jak i filozofię Nietzschego) gloryfikujące witalność i heroiczne czyny wykorzystywali zwolennicy społecznych przewrotów. Kultura i sztuka Architektura W architekturze dominował realizm i secesja. Inspiracją dla architektów było malarstwo. Monet w cyklu obrazów Katedra z Rouen wykazał, że, pokazując tę samą budowlę w różnych porach dnia, można uzyskać zupełnie inny efekt. Na przełomie wieków powstało dzieło, które dopiero w roku 1972 uznano za zabytek. Jest to wnętrze restauracji liońskiego dworca kolejowego w Paryżu, zdobione neorenesansowymi stiukami, lampami i boazerią. Na ścianach wymalowano widoki miast francuskich. Impresjonistyczny w szczegółach charakter ma teatr w Orange Pierre Maignona. Do tego samego stylu należą freski z życia ludu hiszpańskiego w sali bibliotecznej Hispanic Society w Nowym Jorku. Jan Styka, malarz polski, stworzył podobne kompozycje malarskie, zdobiąc Golgotę w Kalifornii i Krakowie. Rodzima architektura nie rozwijała się tak intensywnie, czemu przeszkodziły zabory i inne wydarzenia polityczne. Jednak zachowało się kilka budowli z tamtego okresu zbudowanych w stylu secesyjnym (secesja wykorzystywała jaskrawą kolorystykę, linię falistą, przestrzenne i strzeliste kształty; materiałem zdobniczym był kamień, stiuk, ceramika, płytki fajansowe). Elementy tego stylu były widoczne głównie w architekturze miejskiej przełomu XIX i XX wieku. W stylu secesyjnym jest zbudowany gmach Teatru im. Słowackiego w Krakowie, kamienice w Warszawie przy ul. Lwowskiej i Alejach Jerozolimskich, również kamienice przy ulicach Piotrkowskiej i Narutowicza w Łodzi, a także pałacyk przy ulicy Wólczańskiej w Łodzi. Rzeźba i grafika Początek XX wieku w Polsce zaznaczył się szybkim rozwojem grafiki. Najbardziej znanym w tej dziedzinie był Leon Wyczółkowski, który posługiwał się różnymi technikami, w tym litografią i akwatintą. W jego dorobku graficznym znajdują się słynne teki, np. Tatry, Teka gdańska, Teka huculska, Teka wawelska. Do innych artystów posługujących się techniką graficzną należą: Zofia Stankiewiczówna i Władysław Skoczylas – główny przedstawiciel sztuki drzeworytniczej. Obok sztuki graficznej rozwijała się rzeźba. Do najbardziej znanych rzeźbiarzy należy Xawery Dunikowski. Jego najsłynniejsze dzieła to słynne głowy wawelskie, cykl rzeźb zatytułowanych Macierzyństwo, głowa Adama Mickiewicza, rzeźba Fatum. Inni znani rzeźbiarze to: Cyprian Godebski – twórca pomnika Aleksandra Fredry w Krakowie oraz pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie; Teodor Rygier – autor pomnika Mickiewicza w Krakowie; Antoni Kurzawa i jego rzeźba Mickiewicz budzący skrzydlatego geniusza poezji; Wacław Szymanowski – twórca pomnika Fryderyka Szopena w Warszawie. Malarstwo U schyłku XIX wieku działał jeszcze nasz najwybitniejszy malarz Jan Matejko. Jego najsłynniejsze obrazy to: Kazanie Skargi; Unia lubelska; Stefan Batory pod Pskowem; Bitwa pod Grunwaldem; Hołd pruski; Sobieski pod Wiedniem; Kościuszko pod Racławicami; Konstytucja 3 maja. Życie w dawnej Polsce odtworzył na obrazach Juliusz Kossak i jego syn, Wojciech Kossak – autor obrazów batalistycznych, np. Bitwa pod Racławicami. Jako portrecista zasłynął Henryk Rodakowski (najbardziej znany jest portret jego matki oraz portret gen. Dembińskiego). Twórcą nowoczesnego pejzażu związanego z życiem wsi i jej mieszkańców był Józef Chełmoński, autor obrazów, m. in. : Babie lato, Burza, Czwórka, Napad wilków, Wyjazd na polowanie, Bociany, Jesień. Do największych malarzy tego okresu zaliczamy też Aleksandra Gierymskiego. Do jego najsłynniejszych obrazów należą: Przystań na Solcu, Trąbki, Piaskarze, Trumna chłopska, Pomarańczarka. Pod koniec XIX wieku przeniknął do malarstwa polskiego impresjonizm. Na wystawie w Paryżu w roku 1874 pokazano obrazy największych impresjonistów, m. in. Edwarda Maneta, Edgara Degasa, Claude’a Moneta, Augusta Renoira. Od pięknego obrazu Moneta Wschód słońca. Impresja kierunek w malarstwie wziął swoją nazwę. Impresjonistów fascynowała gra świateł, używali jasnych barw, które wymieszane ze sobą dawały niepospolity efekt. W centrum zainteresowań impresjonistów znalazły się głównie pejzaże, ale także sceny z życia ludzi: artystów i ludzi zwykłych. Zasady sztuki impresjonistycznej stosowali i Polacy, m. in. Leon Wyczółkowski na obrazach: Kopanie buraków, Siewca, Portret Jana Kasprowicza Gra w krykieta; Władysław Ślewiński, np. Samotna skała na morzu, Sierota z Poronina; Jan Stanisławski – twórca małych obrazków, np. Dziewanny, Topole; Józef Pankiewicz nazywany „malarzem śniegu”, autor obrazów m. in. Chrystus na krzyżu, Targ na jarzyny za Żelazną Bramą, Tragarz, Targ na kwiaty. Do liczących się malarzy należą też: Julian Fałat: Kataryniarz, Kazanie na odpuście, Las, Modlący się starzec, Żebrak, Oszczepnicy; Władysław Podkowiński: Kobieta na rowerze, Marsz żałobny Chopina, W ogrodzie, Dzieci w ogrodzie; Jacek Malczewski: Artysta i chimera, Błędne koło, Koncert, Śmierć, Błędne koło, Topielec w uściskach dziwożony, Zatruta studnia, Koncert, Hamlet polski, portrety Witkiewicza i Reymonta; Stanisław Lenz, np. Strajk; Józef Mehoffer: np. Dziwny ogród, Głowa Meduzy, Słońce majowe. W rzędzie najwybitniejszych malarzy stawia się Stanisława Wyspiańskiego: np. Autoportret z żoną, Bóg Ojciec – „stań się”, Chochoły, Śpiący Staś, Święty Franciszek, Widok z okna pracowni artysty na kopiec Kościuszki, Apollo razi grotami pomoru; Muzyka W dziedzinie muzyki pojawiła się grupa kompozytorów, która, podobnie jak pisarze, przyjęła nazwę Młoda Polska. Ich mistrzem i nauczycielem był Zygmunt Noskowski, autor poematów symfonicznych Step i Morskie Oko oraz kompozycji fortepianowych zatytułowanych Krakowiaki. Najwybitniejsi przedstawiciele muzyki okresu Młodej Polski i ich dzieła: Mieczysław Karłowicz: Trzy odwieczne pieśni; Rapsodia litewska (poematy symfoniczne);Ludomir Różycki: Bolesław Śmiały; Eros i Psyche; Beatrix Cenci (opery); Pan Twardowski (balet);Karol Szymanowski: Pieśni kurpiowskie; Król Roger (opera); Harnasie (balet);Feliks Nowowiejski: Legenda Bałtyku (opera); autor melodii do wiersza Rota Marii Konopnickiej;Władysław Żeleński: Konrad Wallenrod; Goplana; Stara baśń (opery);Ignacy Paderewski: Manru (opera); autor licznych pieśni; W okresie Młodej Polski zasłynął też wybitny skrzypek Stanisław Barcewicz oraz śpiewaczka Janina Korolewicz-Waydowa. Literatura Ważniejsi pisarze i ich utwory: Świat Stany Zjednoczone: Mark Twain: Pozłacany wiek, Przygody Tomka Sawyera, Królewicz i żebrak, Tajemniczy przybysz; Jankes na dworze króla Artura;Edgar Allan Poe: Kruk, Maska Czerwonego Moru, Upadek domu Usherów;Herman Melville: Taipi, Mardi, Biały kubrak, Oszust, Moby Dick;Walt Whitman: Źdźbła Trawy, Kapitanie mój! Kapitanie, Franklin Ewans; Anglia: Joseph Conrad: Tajfun, Jądro ciemności, Lord Jim, Korsarz, Uśmiech szczęścia, Smuga cienia;Oskar Wilde: Portret Doriana Graya, Kobieta bez znaczenia, Bądźmy poważni na serio; Francja: Charles Baudelaire: Łabędź, Sen paryski, Kwiaty zła, Dzienniki poufne;Jean Artur Rimbaud: Statek pijany, Sezon w piekle, Iluminacje;Paul Verlaine: Niemoc, Piosnka jesienna, Pieśń jesieni;Gustaw Flaubert: Pani Bovary, Szkoła uczuć, Kuszenie świętego Antoniego;Guy de Maupassant: Historia pewnego życia, Bel ami, Piotr i Jan;Emil Zola: Teresa Raquin, Germinal, Nana, W matni; Norwegia: Henryk Ibsen: Dzika kaczka, Nora, Upiory, Wróg ludu; Szwecja: Artur Strindberg: Ojciec, Panna Julia; Rosja: Mikołaj Gogol: Rewizor, Ożenek, Nos, Szynel, Martwe dusze;Lew Tołstoj: Wojna i pokój, Anna Karenina, Ciemna potęga, Zmartwychwstanie;Fiodor Dostojewski: Zbrodnia i kara, Biesy, Bracia Karamazow, Idiota;Antoni Czechow: Trzy siostry, Wiśniowy sad, Kameleon, Wujaszek Wania;Maksym Gorki: Matka, Na dnie, Mieszczanie, Dzieciństwo, Moje uniwersytety;Aleksander Błok: Nocny fiołek, Wolne myśli, Dramaty liryczne, Carmen, Odwet; Niemcy: Maurycy Maeterlinck: Ślepcy, Wnętrze, Intruz;Bertold Brecht: Matka Courage i jej dzieci, Opera za 3 grosze, Kariera Artura Ui; Polska Najwybitniejsi pisarze i ich dzieła (wybrane przykłady); Kazimierz Przerwa-Tetmajer: Koniec wieku XIX, Hymn do Nirwany, Anioł Pański, Melodia mgieł nocnych, Nie wierzę w nic, Wszystko umiera z smutkiem i żałobą;Jan Kasprowicz: Z chałupy, W chałupie, Księga ubogich, Krzak dzikiej róży…, Hymny;Leopold Staff: Kowal, Przedśpiew, Deszcz jesienny, Kwiatki św. Franciszka, Sonet szalony; Bolesław Leśmian: W malinowym chruśniaku, Trupięgi, Dusiołek, Pan Błyszczyński;Stanisław Wyspiański: Wesele, Wyzwolenie, Warszawianka, Noc listopadowa;Gabriela Zapolska: Moralność pani Dulskiej, Skiz, Żabusia, Ich czworo;Władysław Stanisław Reymont: Chłopi, Komediantka, Ziemia obiecana;Wacław Berent: Próchno, Ozimina;Stanisław Przybyszewski: Dzieci szatana, Synowie ziemi, Confiteor (manifest młodopolski);Stefan Żeromski: Opowiadania, Ludzie bezdomni, Popioły, Uroda życia, Przedwiośnie;Jan Kisielewski: W sieci, Karykatury. Kontynuacje i nawiązania W dwu następnych epokach: w XX-leciu międzywojennym i w literaturze współczesnej zauważamy tendencje uprawiania „sztuki dla sztuki”. Literatura i sztuka zmusza do myślenia, porusza wyobraźnię, prowokuje, szokuje, ale jest, tak jak w Młodej Polsce, wartością samą w sobie. Można powiedzieć, że spadkobiercy modernizmu realizują hasło pisarzy młodopolskich, że sztuka nie może być utylitarna, nie może uczyć, bawić i wychowywać. Jeżeli chodzi o nawiązania do Młodej Polski to są pisarze, którzy wyraźnie nawiązują do tej epoki, głównie poprzez opisywanie w sposób impresjonistyczny urody świata czy też przez podejmowanie tematyki katastroficznej lub przez wykorzystywanie zjawiska synestezji (łączenie w literaturze i poezji elementów muzyki i malarstwa; angażowanie zmysłów wzroku, słuchu, smaku, powonienia). Podejmują też problematykę cudu życia jako takiego, ale także problem jego przemijalności i nieuchronności śmierci. A oto wybrane przykłady: Władysław Broniewski: Krzyk ostateczny; Troska i pieśń; (ekspresjonizm);Bruno Schulz: Sklepy cynamonowe (zjawisko synestezji);Jarosław Iwaszkiewicz: Panny z Wilka (przemijanie); Brzezina (motyw śmierci); Matka Joanna od Aniołów (opętanie; demony);Witold Gombrowicz: Ferdydurke (symbolizm);Czesław Miłosz: Piosenka pasterska, Świat – poema naiwne (impresjonistyczna uroda świata); Traktat poetycki (pokazuje historię, kulturę i mentalność ludzi żyjących w okresie Młodej Polski); Poemat o czasie zastygłym, Kompozycja, Podróż, Trzy zimy (tematyka katastroficzna);Stanisław Grochowiak: Menuet z pogrzebaczem, Rozbieranie do snu, Lamentnice (poeta opiewający brzydotę; turpista, podobnie jak Baudelaire);Stanisław Barańczak: Południe, Drogi kąciku porad („sztuka dla sztuki”);Zbigniew Jerzyna: A potem już nie (zachwyt nad cudem istnienia);Grzegorz Walczak: A kiedy zastuka Anioł (przemijanie życia); W filmie do Młodej Polski nawiązują, np. Requiem dla snu, reż. Darren Aronofsky;Młoda Polska, reż. Krzysztof Visconti. Bibliografia przedmiotowa J. Tomkowski, Młoda Polska, Warszawa Krzysztofowicz-Kozakowska, Sztuka Młodej Polski, Kraków Hutnikiewicz, Młoda Polska, Warszawa Wyka, Modernizm polski, Kraków 1987. Co warto powtórzyć przed maturą z języka polskiego?Matura z języka polskiego spędza Ci sen z powiek? Masz wrażenie, że po tylu latach edukacji w głowie świeci pustka? Nie martw się. Mamy dla Ciebie podpowiedzi, co warto powtórzyć przed egzaminem. Dzięki temu w szybki sposób przypomnisz sobie najważniejsze i najbardziej potrzebne informacje. Powtórka do matury z polskiego zajmie Ci kilka dni, a Ty w tak krótkim czasie zrobisz wartościowy przeskok przez wszystkie lata nauki. Chyba brzmi dobrze, co?W tym artykule wskażemy Ci to, co warto powtórzyć. Nie jesteśmy w stanie naraz omówić wszystkich zagadnień, bo ten artykuł nie miałby końca. Kieruj się naszymi wskazówkami i korzystaj z innych treści na naszej stronie, Internetu czy podręczników. Przygotowaliśmy dla Ciebie też listę, którą możesz sobie wydrukować i odhaczać na niej już to, czego się nauczyłeś. Poczujesz się pewniej i zobaczysz swoje efekty. Pamiętaj, że woda rzeźbi skałę, a Ty powoli się rozwijasz. Daj sobie czas. Z nami matura będzie prostsza. Powtórka do matury. Czytanie ze zrozumieniemPierwszą częścią Twojego egzaminu będzie czytanie ze zrozumieniem. Otrzymasz tekst lub teksty, na podstawie których będziesz musiał odpowiedzieć na różne pytania. Tutaj będzie wymagana wiedza dotycząca języka, teorii czy historii literatury. Dlatego też powinieneś powtórzyć, czym jest i jak wygląda akt komunikacji, funkcje językowe, środki językowe (fonetyczne, leksykalne, składniowe i semantyczne), fleksyjne i słowotwórcze. Bardzo ważną kwestią są również style funkcjonalne i związki funkcjonalne. Powinieneś wiedzieć, czym są, bo zwykle pojawiają się pytania, w których musisz odnaleźć je w tekście i wyjaśnić, w jakim celu zostały użyte. Trudno będzie Ci to zrobić, jeśli nie będziesz wiedział, co to takiego… Jak zbadać tekst? Wiedza o literaturzeZastanawiasz się, po co na maturze otrzymujesz tekst do czytania? Chodzi o to, by sprawdzić, w jaki sposób jesteś w stanie przyswoić sobie nowe wiadomości oraz je zinterpretować. W takich tekstach znajdują się również aluzje do innych tekstów czy wydarzeń, które zwykle powinieneś zauważyć. Na ich podstawie formułuje się pytania. Egzaminatorzy sprawdzają Twoje umiejętności i „zaczepiają” Cię zadaniami, w których musisz pokazać, że znasz słownictwo dotyczące języka czy historii literatury. Dlatego też powinieneś powtórzy sobie informacje dotyczące wyszukiwania tezy, opisów, dygresji, pytań retorycznych czy doświadczeń, na które powołuje się sobie również słownictwo, którego mógłbyś użyć przy opisywaniu budowy dzieła literackiego, jego kompozycji, motywów czy akcji. Podobnie z terminologią dotyczącą liryki. Jakie mamy typy liryki, jakie podmioty, jaką tematykę. Czym są wartości i w jaki sposób możemy wartościować coś lub kogoś w tekście? (spokojnie, rozpiska czeka na Ciebie poniżej). Pisanie wypracowaniaWypracowanie jest drugim elementem matury, za który zgarniasz o wiele więcej punktów. Jeśli nie będziesz wiedział, jak go napisać, stracisz punkty i nie zdasz egzaminu. Na szczęście pisanie rozprawki i interpretacji nie jest trudne i możesz nauczyć się go z naszą pomocą. Sprawdź nasze poradniki dotyczące pisania wypracowań: (podlinkować do art. dostępnych już na stronie)Jak napisać rozprawkę?Jak napisać interpretację?Jak napisać konspekt rozprawki?Co to jest teza?Powtórka do matury z języka polskiego. Historia literaturyNajwięcej uwagi poświęca się w szkole historii literatury. Dzięki temu brniecie przez kolejne epoki i poznajecie wiersze, dramaty, opowiadania czy powieści konkretnych autorów. Jednak trudno wszystkie je spamiętać, wiemy o tym. Dlatego w naszej check liście znajdziesz wypisane konkretne epoki oraz autorów i tytuły dzieł, które powinieneś znać. Poszukaj ciekawych opracowań (znajdziesz je też u nas! ), streszczeń i informacji o bohaterach. To coś, co będziesz musiał wykorzystać w swojej rozprawce maturalnej. Szczególną uwagę zwróć na lektury z gwiazdką. To książki, które musisz znać włącznie z imionami bohaterów, najważniejszymi motywami i kolejnością wydarzeń. Wiemy, że dla Ciebie mogą być nudne. Jednak dla ludzi z poprzednich epok odgrywały istotną rolę, choć teraz trudno w to uwierzyć. Niektóre uspokajały, inne bawiły lub dodawały otuchy w trakcie wojen i rozbiorów. Znajdź w nich to coś, co zachwycało innych. Może urzeknie też Ciebie, kto wie? Przed czytaniem informacji o konkretnych utworach koniecznie przeczytaj coś na temat kultury w danej epoce, zwyczajów ludzi, wydarzeń historycznych czy odkryć naukowych. Dzięki temu zrozumiesz ich lepiej i dowiesz się, co dla nich było wtedy najważniejsze. To ważne, bo tym samym odkryjesz, dlaczego najważniejsze dzieła z konkretnych epok miały taką, a nie inną tematykę (np. trudno czytać opowiadania Borowskiego, nie wiedząc nic o II wojnie światowej…). rozpiskę możesz pobrać tutaj. Wydrukuj ją, powieś na ścianie czy na biurku i po kolei odhaczaj. Twoje przygotowania podzieliliśmy na 10 dni. Mogą to być kolejne dni weekendów, ostatnie 10 dni przed maturą lub jakiekolwiek, które będą Ci odpowiadać. Zawarliśmy w niej wszystkie najważniejsze teksty z danych epok oraz tematy językowe, które powinieneś znać. Naszą rozpiskę traktuj jak podpowiedź – trudno, żebyś dla każdego podpunktu przygotowywał kilka stron notatek. Staraj się zapamiętać najważniejsze podział 10-dniowy potraktuj jako wskazówkę, inspirację lub podpowiedź, którą przerobisz na swoje potrzeby. Do dzieła! JĘZYK POLSKI - POWTÓRKA DO MATURY - NAJWAŻNIEJSZE ZAGADNIENIA Z LEKTUR 123: JĘZYK POLSKI − POWTÓRKA DO MATURY − NAJWAŻNIEJSZE ZAGADNIENIA Z LEKTUR Cześć! Jako że sam zdaję polski podstawowy pomyślałem, że siądę i poświęcę chwilę czasu na przypomnienie sobie najistotniejszych zagadnień ze wszystkich lektur które mnie obowiązują. Jeśli chcecie pozostałe epoki to piszcie a dodam więcej. Daje przykład jak to będzie wyglądać. Może wam się spodoba i przyda. Wszak to sama esencja z 3 lat liceum i technikum STAROŻYTNOŚĆ − OŚWIECENIE: 1) Sofokles − "Król Edyp": − nad człowiekiem ciąży fatum i przeznaczenie − można z nim walczyć i przed nim uciekać ale i tak poniesie się klęskę − można też przyjąć to co nas czeka z godnością − Edyp tego nie przestrzegał i poniósł klęskę 2) W. Szekspir − "Makbet": − problem dojścia do władzy − bez winy nie ma kary − natura i psychika zbrodniarza − człowiek sam decyduje o swoim losie i czynach (kontrast z "Królem Edypem") − Makbet ponosi klęskę 3) Molier − "Świętoszek": − "Świętoszek" jako komedia charakterów, czyli krytyka i ośmieszanie zachowań i charakterów bohaterów np. ślepej wiary i zaufania Orgona w stosunku do Świętoszka − "Świętoszek" jako krytyka stosunków rodzinnych, czyli ośmieszanie przesądów panujacych w odzinach np. Orgon decyduje za kogo ma wyjść jego córka − przebieg intrygi wymyślonej przez Dorynę ROMANTYZM: 1) Juliusz Słowacki − "Kordian": − cel napisania dramatu,czyli nieobecność Słowackiego w powstaniu i ostra krytyka powstańców za brak zorganizowania − Kordian jako początkowy romantyk (miłość do Laury), jego niesprecyzowane poglądy na świat i próba ich nakierowania przez Grzegorza (opowiadania o Napoleonie i bajka o Janku co psom szył buty) − podróż po Europie i poznanie zasad rządzących światem − przemiana wewnętrzna Kordiana na Mont Blanc i postanowienie podjęcie czynnej walki z zaborcą (winkielriedyzm − "Polska Winkielriedem narodów") − spisek koronacyjny, czyli rozmowa spiskowców: Podchorąży (Kordian), Ksiądz i Pochorąży, ich ostra polemika na temat zabicia króla (niemożność dogadania się) − "Kordian", jako nowy rodzaj poezji − pobudzającej i zachęcającej do walki (w przeciwieństwie do Dziadów) 2) Adam Mickiewicz − "Dziady cz. III": − nieobecność Mickiewicza w powstaniu oraz proces filaretów, jako przyczyny powstania dramatu − symboliczna przemiana Gustawa w Konrada i jej znaczenie − męczeństwo narodu polskiego na podstawie rozmów więźniów (Adolf o Cichockim, Żegota, Wasilewski, sprawa młodego Rollisona) − mała improwizacja, jako nieudane przewidywanie losów kraju − wielka improwizacja, jako przejaw troski o losy narodu, utożsamienie się z nim w cierpieniu oraz bunt przeciwko Bogu − widzenie księdza Piotra, czyli mesjanizm dramatu, kojąca rola poezji wg. Mickiewicza i "Polska jako Mesjasz narodów" − bal u senatora Nowosilcowa, czyli dwulicowość senatora i sprawa Rollisona − Salon Warszawski, czyli podział społeczeństwa polskiego oraz porównanie go przez Piotra Wysockiego do lawy (znaczenie) 3) Zygmunt Krasiński − "Nie−Boska Komedia": − geneza dramatu, czyli rozprawienei sięz poezja i polemika z ocjem na temat sensu rewolucji − dramat rodzinny, czyli Mąż, Żona, Orcio i Dziewcia − 2 rodzaje poetó − prawdziwi, błogosławienii (Orcio) i sztuczni chcący być nimi dla sławy i pieniędzy, kótrzy zatracajasię w poezji (Mąż) − dramat społeczny, czyli Hrabia Henryk, Pankracy i Leonard w Okopach Św. Trójcy − przewrót najuboższych warstw społecznych nie majacy żadnego uzasadnienia i do niczego nie dążący, a jedynie do zemsty − polemika Hrabiego Henryka z Pankracym na temat "za" i "przeciw" arystokracji − klęska Hrabiego Henryka i istateczna porażka Pankracego, który ginei widząc Chrystusa − prowidencjalizm dramatu 4) Goethe − "Cierpenia Młodego Wertera": − werteryzm, jako moda za przyczyną książki Goethego − Werter jako typowy romantyk − neisczęśliwa miłość do Lotty (która kocha Alberta) i jej skutki (samobójstwo) − rola przyrody i poezji w życi uWertera − stosunek wyższych klas społecznych do niższych na przykładzie pracy Wertera jako urzędnika − cechy Wertera jako romantyka 5) Adam Mickiewicz − "Pan Tadeusz": − geneza utworu, czyli chęć powrotu poety do czasów dzeciństwa i ucieczka od sporów emigracyjnych po upadku pwostania listopadowego − obyczaje szlachty i obrzędowość w Panu tadeuszu − spór o zamek (przebieg i skutki) − miłość Tadeusza do Zosi − Jacek Soplica, czyli buntownicz przeszłość i miłość do Wey − córki Stolnika, zabicie Stolnika i ekspiacja (zadośuczyienie) Jacka, jako emsiariusza − Ksiedza Robaka − polonez, jako symbol optymizmu, pojednania i nadziei na przyszłość 1 maj 00:06 asdf: dzięki wielkie! Na pewno mi się przyda, będziesz robić opis reszty lektur? 1 maj 00:09 kylo1303: Wrzucaj ile masz, przyda sie Tym bardziej ze zawarles informacje w przystepny sposob xD 1 maj 00:10 123: Jeśli chcecie to tak Jutro znajdę chwile to dorzucę resztę Po prostu siadam i piszę co pamiętam Jak coś to chodziłem do klasy mat−info 1 maj 00:12 elpe: takie moge czytać duży + 1 maj 00:12 jok: Inny świat − Grudzińskiego Jest to powieść o zagrożeniu człowieczeństwa. Opowiada o życiu więźniów w ich osobie. Sposób życia,prawa , mechanizmy które zniewalają człowieka i poniżają. Niemoralne wieziennictwo, za niemieckie nazwisko, kolor skóry. Ten kto spędził życie w łagrach stawał się złagrowany − pozbawiony jakichkolwiek wartości moralnych. "Człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach." Głownym tematem rozmów jest jedzenie, kobiety za jedzenie oddawali swoje cnoty. Choroby to kurza ślepota, pelagra, szkorbut. Nieuleczalnie chorych więźniów odsyłano do trupiarni. "Inny świat" to opis siły i jednocześnie słabości człowieka, który stara się przeżyć w obozowych warunkach. Grudziński doszedł do wniosku, iż zniewolenie wcale nie musi oznaczać upadku człowieczeństwa i załamania zasad wiary, przeciwnie, może te wiarę wzmocnić. Tylko prawdziwa, szczera wiara mogła dać siłę do przeżycia więźniom. 1 maj 00:15 kylo1303: Najwazniejsze ze nie trzeba duzo czytac. Chociaz jednego nie jestem pewien: "− człowiek sam decyduje o swoim losie i czynach (kontrast z "Królem Edypem") " A przypadkiem nie bylo na odwrot, ze tak jak u Edypa jego los byl przepowiedziany i tak naprawde jego wybory byly tylko pozorne? Moge sie mylic bo ostatni raz z ta lektura mialem do czynienia w I klasie LO. 1 maj 00:15 123: Nie. Wiedźmy tylko były jakby "odbiciem jego złej strony" i zaproponowały mu to aby zostać królem. Do niego należała decyzja − zostać tym kim jest i zachować szacunek, czy zdobyć więcej i stracić reputacje. Wybrał to drugie a ukierunkowała go żona @jok − to jak jutro dopiszę będzie wszystko 1 maj 00:18 jok: @123 może wymienimy się notatkami na temat lektur? gg, e−mail... 1 maj 00:20 Basiek: Ładnie, pracowicie Pocieszę Was, oboje macie po części rację. Makbet jest podobny do Edypa...., no i nie jest. Po części jest bohaterem tragicznym. Początkowo to on sam decyduje o swoim losie, on wybiera, później jednak zostaje uwikłany w machinę zbrodni i niestety, staje się marionetką w rękach losu. 1 maj 00:20 fd: Dlatego nie nawidzę polskiego. Tutaj każdy ma swoją rację i nie wiadomo gdzie jest. Wszystko można inaczej interpretować, a i tak punkty są wedle klucza..Gorzej jak z pzpn... 1 maj 00:29 123: @jok Co do notatek to nigdy ich nie robię Ale jak chcesz pogadać nie ma problemu. Podeślij gg na: anton869@ Odezwę się 1 maj 00:30 Basiek: No wiecie co... pff. Dziewczyny mają zawsze rację− z def. 1 maj 00:32 kylo1303: A jak dziewczyna nie ma racji patrz wyzej. 1 maj 00:34 123: Powiem tak: dziewczyny mają rację bo mają mocne argumenty ^^ 1 maj 00:34 asdf: 1 maj 00:35 Basiek: Kylo− zawsze wiedziałam, że mądry z Ciebie chłopak 1 maj 00:35 dariuszzplusemtak: pedulum i kwadrat szczescia chinczykow o przetworze π6 27 mar 18:43 Iwcia .: I like it . <3 25 lis 20:04 Monaiw .: Więcej lektur .! 25 lis 20:05 bezendu: Tutaj jest matematyka 25 lis 20:08 Hajtowy: 123 jak masz czas to możesz jeszcze dopisać kilka lektur Np. Przedwiośnie, Lalka, Granica 25 lis 21:02 Radek: No i nie dopisał lalki 26 lis 15:31 Hajtowy: halo halo 123 żyjesz? 13 sty 22:02 Marcin: Dzięki za odświeżenie tematu, przyda się 17 kwi 15:26 daras: ja tam zacząłęm czytać lektury dopiero w 4 klasie i to nie wszystkie zdążyłem, bo wolno czytam i dokładnie, żadne tam Mickiewicze ...i byłem przygotowany żeby kazdy temat nagiąć do wojny, nawet cytat z Paragrafu 22 wstawiłem, grunt to dobre nastawienie 17 kwi 20:31 bezendu: Daras teraz każdy ma gotową pracę i jest trzy razy Z ZAKUJ−ZDAJ−ZAPOMNIJ 17 kwi 20:42 Bartek: Bartek 3 maj 20:27 Przejdź do zawartości Ile dni do matury?KontaktMoje kontoKoszyk Kursy WideoKursy E-bookKorepetycjeFiszkiNotatki i ZadaniaO NasBlog Fiszki z Języka Polskiego 29 zł 15 zł Oceniony na 5 na podstawie 6 ocen klientów (6 opinii klienta) Pakiet 500 fiszek z języka polskiego. Materiał dla uczniów szkół średnich. Wydanie 2020, uaktualnione. Bezpłatna dostawa na adres e-mail W ciągu 15 minut w Twojej skrzynce Odbierz teraz zapłać za 30 dni PayPo Dodaj kolejne produkty i zaoszczędź 20%: Opis Opinie (6) Opis Zdajesz maturę z języka polskiego? Szukasz sposobu na szybką powtórkę i utrwalenie wiadomości o języku? Znalazłeś się w odpowiednim miejscu… Poznaj naszą propozycję Przedstawiamy Ci niezawodnie Fiszki z Języka Polskiego. Jedyne tego typu fiszki dostępne na polskim rynku! Znajdziesz na nich najważniejsze pojęcia związane z lekturami, pisarzami, malarzami, nurtami artystycznymi, gramatyką i stylistyką – więc ze wszystkim, co trzeba wiedzieć przed przystąpieniem do matury ustnej lub pisemnej. Informacje zapisano na ponad 500 karteczkach – jest tego naprawdę sporo! Z fiszkami z języka polskiego dasz radę! Nie ważne, czy zdajesz polski na poziomie podstawowym, czy rozszerzonym. Fiszki są idealną pozycją dla Ciebie. Od naprawdę wielu lat pomagamy uczniom w radzeniu sobie z nauką. Dzięki naszemu doświadczeniu możemy obiektywnie ocenić, że nauka przez Fiszki jest jedną z najskuteczniejszych metod (więcej informacji na ten temat, znajdziesz w artykule). Jako jedyna pozwala w szybki i łatwy sposób opanować duży zakres materiału. Jak wygląda nauka z Fiszkami? Korzystając z Fiszek, bardziej angażujesz się w naukę. Poświęcasz więcej uwagi przerabianemu materiałowi, dzięki czemu Twoja praca staje się bardziej skuteczna. Na karteczkach zapisano wyłącznie istotne informacje, które mogą okazać się istotne podczas egzaminu maturalnego – pisemnego lub ustnego. Zatem, zamiast uporczywie przerabiać kolejne strony notatek/opracowań lub ponownie czytać grube lektury i podręczniku – możesz przyjemnie, przy pomocy fiszek powtarzać ważne informacje. To znacząca oszczędność czasu, która pozwoli Ci realizować się innych dziedzinach. Ucz się ze znajomymi… Fiszki z języka polskiego można zawsze mieć przy sobie. Tak w wersji elektronicznej, jak i papierowej. Korzystanie z nich nie wymaga stołu ani podkładek. Kiedy tylko zechcesz, możesz wyjąć kilka karteczek z kieszeni i przypomnieć sobie zagadnienia, które Cię interesują. Jeszcze lepsze jest to, że możesz uczyć się ze znajomymi. Wzajemne zadawanie sobie pytań w formie konkursu na pewno zwiększy efektywność nauki, a w dodatku może być dobrą zabawą. Fiszki z języka polskiego – jak wiele zyskasz? Dzięki pracy z Fiszkami z Polaka doskonale utrwalisz treść najważniejszych tekstów kultury. To podstawowa wiedza wymagana na maturze. Za błędy dotyczące fabuły, egzaminator może skreślić. Twoją pracę pisemną co może równać się nie zdaniu matury! Każdego roku, egzamin z polskiego jest jednym z najbardziej wymagających. Wielu uczniów uzyskuje wysokie wyniki z innych przedmiotów, ale nie zdają podstawowego polskiego! Dzięki Fiszkom z języka polskiego gruntownie się przygotujesz. Ilość wiedzy, jaką dzięki nim posiądziesz sprawi, że matura tak pisemna, jak i ustna przestaną być straszne i stresujące. Zdobędziesz wiele ważnych punktów, które po przeliczeniu pozwolą Ci na wymarzone studia! A jeśli masz wątpliwości, czy warto korzystać z Fiszek, rozwiej je sprawdzając komentarze. Unikalna forma opracowania. Wszystkie produkty na naszej stronie, są w wersji elektronicznej. Tak też jest z Fiszkami z Polaka. Dlatego, po zakupie dostaniesz link do ich pobrania w wiadomości e-mail. Następnie plik w formacie PDF, możesz wydrukować i zacząć korzystać z Fiszek. To bardzo proste. Taki sposób dystrybucji wiąże się z masą korzyści. E-mail dostaniesz natychmiast po zaksięgowaniu wpłaty – nie musisz czekać na kuriera. Co więcej, dzięki elektronicznej wersji, możesz wydrukować dowolną ilość fiszek. Dlatego produkt jest niezużywalny! DODAJ DO KOSZYKA

polski najważniejsze informacje do matury